Εάν το πιπίλισμα του αντίχειρα επιμένει σε ένα παιδί που είναιμεγαλύτερο από 4-5 ετών ή σε αυτά που έχουν ξεκινήσει να ανατέλλουν τα μόνιμα δόντια, χρειάζεται θεραπευτιή παρέμβαση. Το πιπίλισμα του αντίχειρα που επιμένει μετά την ανατολή των μόνιμων δοντιών μπορεί να οδηγήσει σε ατελή σύγκλειση σιαγόνων.
Η αντιμετώπιση συνήθως έχει 2 συστατικά: (1) Σωματικές τροποποιήσεις όπως η εφαρμογή μιας ουσίας με δυσάρεστη γεύση σε συχνά μεσοδιαστήματα (υπάρχουν τέτοια εμπορικά διαθέσιμα προϊόντα) και/ ή τη χρήση ενός νάρθηκα του αντίχειρα ή γαντιού κατά τη διάρκεια της νύχτας που συμβαίνει συχνότερα το πιπίλισμα, και (2) Τροποποίηση της συμπεριφοράς με θετική ανατροφοδότηση(μικρές επιβραβεύσεις), όταν το παιδί δεν πιπιλίζει τον αντίχειρά του.
Pediatric Secrets, Behavior and Development