Η κοινωνικοσυναισθηματική ευημερία των παιδιών συνδέεται στενά με τις πηγές κοινωνικό- οικονομικής στήριξης της οικογένειας. Ένα πλήθος ερευνών δείχνει ότι το χαμηλό εισόδημα, η φτώχεια και οι οικονομικές δυσκολίες σχετίζονται αιτιολογικά με την ευημερία των παιδιών. Επίσης, ο πλούτος και η περιουσία σχετίζονται θετικά με την ευημερία των παιδιών, με την έννοια ότι, κατά μέσο όρο, τα παιδιά τα πηγαίνουν καλά στις πλουσιότερες οικογένειες. Η περιορισμένη πρόσβαση στις πηγές οικονομικής στήριξης και η εμπειρία της μείωσης των οικονομικών πόρων, σχετίζονται με: α)με εντονότερο στρες και δυσχερέστερες γονικές πρακτικές, β) πτωχότερα υλικά και κοινωνικά περιβάλλοντα και γ) με δυσμενείς επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των γονέων και τις σχέσεις γονέα – παιδιού.
Η κάθε μία από αυτές τις επιπτώσεις συνδέεται αρνητικά με τη κοινωνικοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Αλλά και αντίστροφα, η κοινωνικοσυναισθηματική ευημερία κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας έχει σοβαρές συνέπειες στην υγεία, τη κοινωνικοοικονομική ευημερία και τη κοινωνική δραστηριότητα του ενήλικα. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές της παρούσας μελέτης, παρόλη την ογκώδη βιβλιογραφία αναφορικά με τους οικονομικούς πόρους και την ευημερία του παιδιού, καμία έρευνα δεν εξέτασε την σχέση μεταξύ του οικονομικού χρέους των γονέων και της ευημερίας του παιδιού τους.
Η ενίσχυση με δάνεια έχει καταστεί τα τελευταία χρόνια μια σημαντική συνιστώσα των οικονομικών πόρων της οικογένειας. Η απελευθέρωση του τραπεζιτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος αύξησε τη παροχή δανείων και έδωσε στις τράπεζες περισσότερη εξουσία στον έλεγχο των επιτοκίων, γεγονός που κατέστησε δυσκολότερη την αποπληρωμή του δανείου, για τη μέση οικογένεια. Με το δεδομένο ότι τα οικονομικά μιας οικογένειας παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού, είναι εύλογο να συνδέεται η οικονομική οφειλή του δανείου με την ευημερία του παιδιού. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η κατεύθυνση αυτής της σχέσης δεν είναι εκ των προτέρων σαφής. Είναι γεγονός ότι από τη μία το δάνειο παρέχει τη δυνατότητα της επένδυσής του σε περιουσιακά αγαθά και σε ανθρώπινο κεφάλαιο, τα οποία προσφέρουν πόρους που μπορούν να συμβάλλουν στην ευημερία των παιδιών. Η πρόσβαση στην απόκτηση δανείου μπορεί επίσης να προσφέρει πόρους στις οικογένειες που αντιμετωπίζουν δύσκολες οικονομικές συνθήκες. Αντιστρόφως, το χρέος μπορεί να προκαλέσει οικονομικό στρες, είτε γιατί οι οικογένειες χρησιμοποιούν την οφειλή για να αντικαταστήσουν το εισόδημά τους, είτε γιατί δυσκολεύονται να το εξοφλήσουν. Αυτό το άγχος μπορεί να οδηγήσει στη μείωση της παρεχόμενης φροντίδας στο παιδί από το περιβάλλον του και τις αρνητικές επιπτώσεις στην ευημερία του.
Οι σχέσεις μεταξύ οικονομικού χρέους της οικογένειας και της κοινωνικό- συναισθηματικής ανάπτυξης των παιδιών μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το τύπο του συσσωρευμένου χρέους Εντούτοις οι περισσότερες μελέτες έχουν επικεντρωθεί περισσότερο στο συνολικό χρέος, ή μόνο σε ένα τύπο δανείου και όχι στη ταυτόχρονη διερεύνηση όλων των τύπων δανείου, και επίσης, δεν έχουν διορθώσει και προσαρμόσει τα ευρήματα της έρευνας τους στους πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες, που μπορούν να επηρεάσουν την σχέση μεταξύ του χρέους και της ευημερίας.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Το υψηλότερο συνολικό χρέος σχετιζόταν με την ανεπαρκέστερη κοινωνικό-ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.
Συμπερασματικά, τα αποτελέσματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι το επισφαλές δάνειο και ίσως και οι πολιτικές απελευθέρωσης του τραπεζικού χρηματό- πιστωτικού συστήματος, που επιτάχυναν την αύξηση του τραπεζιτικού χρέους, μέσω της παροχής δανείων, συνδέονται με την ανεπαρκέστερη κοινωνικό- συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. Αυτό το ζήτημα προκαλεί ανησυχία, αν ληφθεί υπόψη ότι η ανεπαρκής κοινωνικό- συναισθηματική ευημερία στην παιδική ηλικία συνδέεται με ένα φάσμα δυσμενών εξελίξεων σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Οι παιδίατροι θα πρέπει να δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κοινωνικό- συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών των οποίων οι γονείς έχουν ένα επισφαλές δάνειο. Μπορεί να αποδειχτεί αποτελεσματική η συζήτηση με τους γονείς για το αν βιώνουν στρεσσογόνες οικονομικές πιέσεις, όπως είναι το επισφαλές δάνειο, και το αν και το πώς αυτές οι πιέσεις επηρεάζουν το γονικό τους ρόλο και την επικοινωνία με τα παιδιά τους. Εφόσον διαπιστώσουν ότι υπάρχει αυτό το πρόβλημα στην οικογένεια μπορούν να βοηθήσουν παραπέμποντας τους γονείς σε ένα οικονομικό σύμβουλο ή σε ένα κοινοτικό φορέα με εξειδίκευση σε αυτό το τομέα.