Όραση και λεπτή κινητικότητα
- Είναι οπτικά πολύ προσεκτικό στην παρατήρηση προσώπων, αντικειμένων και γεγονότων που συμβαίνουν στο περιβάλλον του. Αμέσως τεντώνει το σώμα του για να πιάσει ένα μικρό παιχνίδι που του προσφέρεται, με το ένα του χέρι να προηγείται. Χειρίζεται τα παιχνίδια του με ζωηρό ενδιαφέρον, μεταφέροντας τα από χέρι σε χέρι και αναποδογυρίζοντάς τα. Στην περίπτωση ενός παιχνιδιού που δεν του είναι γνωστό και του προσφέρεται, προτού να τεντωθεί να το πιάσει το παρατηρεί επιφυλακτικά.
- Πιέζει μικρά αντικείμενα με τον δείκτη του και αρχίζει να δείχνει περισσότερο μακρινά αντικείμενα με το δάκτυλό του.
- Πιάνει το κορδόνι ανάμεσα στο δείκτη και τον αντίχειρα του με λαβή σαν ψαλίδι με σκοπό να τραβήξει το παιχνίδι προς το μέρος του. Πιάνει μικρά αντικείμενα ανάμεσα στο δείκτη και τον αντίχειρα με σύλληψη σαν λαβίδα.
- Μπορεί να απελευθερώσει ένα παιχνίδι από τη λαβή του, αφήνοντας το να πέσει, ή πιέζοντας το επάνω σε μια σκληρή επιφάνεια, αλλά αδυνατεί ακόμα να το αφήσει κάτω με τη θέλησή του.
- Κοιτάει στη σωστή κατεύθυνση σε παιχνίδια που πέφτουν ή είναι ήδη πεσμένα. Παρακολουθεί από μια απόσταση 3-4 μέτρων τις δραστηριότητες ατόμων ή ζώων και διατηρεί αυτό του το ενδιαφέρον για μερικά λεπτά
Ακοή και Ομιλία
- Ακούει πρόθυμα και με ενθουσιασμό τους καθημερινούς ήχους, και ειδικά τις ανθρώπινες φωνές.
- Βγάζει σκόπιμα φωνούλες χρησιμοποιώντας τις ως ένα τρόπο διαπροσωπικής επικοινωνίας και εκφράζοντας φιλικότητα ή ενόχληση. Φωνάζει για να προσελκύσει την προσοχή των άλλων. Ακούει και μετά επαναλαμβάνει τις φωνές του.
- Μπαμπαλίζει δυνατά και μελωδικά με μακρές επαναλαμβανόμενες σειρες συλλαβών, π.χ. νατα-ντα, μαμ-μαμ, ανταμπα, αγκαγκα. Το μπαμπάλισμα χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο για αυτοϊκανοποίηση, αλλά και ως ένδειξη φιλικής επικοινωνίας.
- Κατανοεί το “όχι” και το “γεια σου”.
- Μιμείται παιχνιδιάρικους ήχους και άλλους θορύβους, όπως είναι το πλατάγισμα των χειλιών, ο βήχας και το “μπρρρ”.
- Γυρίζει προς αναζήτηση και εντοπισμό ασθενών ήχων και από τις 2 πλευρές.
Σημείωση: Οι φωνούλες των παιδιών με σοβαρά προβλήματα ακοής παραμένουν σε πρωτόγονο επίπεδο και δεν εξελίσσονται στο επαναλαμβανόμενο ρυθμικό μπαμπάλισμα. Οι φτωχές ή μονότονες φωνές του βρέφους μετά τους 8-9 μήνες θα πρέπει πάντοτε να εγείρουν υποψίες για την ύπαρξη προβλήματος ακοής.
Κοινωνική συμπεριφορά και παιχνίδι
- Κρατάει, δαγκώνει και μασάει ένα μικρό κομμάτι τροφής. Όταν πίνει τοποθετεί τα χέρια του στο στήθος ή γύρω από το μπουκάλι ή το ποτήρι. Όταν σιτίζεται προσπαθεί να πιάσει το κουτάλι.
- Όταν είναι ενοχλημένο ή αντιδραστικό κάμπτει το σώμα του προς τα πίσω γίνεται άκαμπτο και την ίδια στιγμή συνήθως διαμαρτύρεται με φωνές.
- Εμφανώς διακρίνει τους ξένους από τα γνωστά του πρόσωπα και χρειάζεται να καθησυχαστεί προτού να δεχτεί τα χάδια τους. Γαντζώνεται επάνω στα γνωστά του πρόσωπα και κρύβει το πρόσωπό του.
- Συνεχίζει να βάζει οτιδήποτε στο στόμα του.
- Πιάνει ένα κουδουνάκι από τη χειρολαβή και μιμείται το κουδούνισμά του. Κουνάει μια κουδουνίστρα, την διερευνά με το δάκτυλο του και τη χτυπά στο πάτωμα.
- Παίζει το κρυφτούλι (peek-a-boo, σε τσάκωσα) και μιμείται το χειροκρότημα.
- Πιάνει ένα παιχνίδι με το χέρι του και το προσφέρει σε έναν ενήλικα, αλλά δεν μπορεί ακόμα να το βάλει μέσα στο χέρι του ενήλικα.
- Παρατηρεί ένα παιχνίδι το οποίο είναι μερικώς κρυμμένο κάτω από ένα κάλυμμα ή κύπελλο, και μετά το βρίσκει. Μπορεί να βρει και παιχνίδι που είναι όλο κρυμμένο κάτω από ένα μαξιλάρι ή ένα κύπελλο.
- Περιστασιακά μόνο χρειάζεται υποστήριξη όταν κάθεται στα πόδια του γονιού ή του φροντιστή του και όταν ντύνεται. Όταν το κρατάει στην αγκαλιά του ένας ενήλικας μπορεί και στηρίζει τον κορμό του σε όρθια θέση και στρίβει το κεφάλι του για να κοιτάξει γύρω του.