Ενός Μηνός


Στάση Σώματος και Κινητική Δεξιότητα

  • Όταν το βρέφος είναι ξαπλωμένο στην πλάτη του (ύπτια θέση) κρατάει το κεφάλι του προς στη μια πλευρά. Το χέρι και το πόδι της πλευράς του προσώπου βρίσκονται σε έκταση, ή και τα 2 χέρια είναι σε κάμψη. Τα γόνατα απομακρύνονται μεταξύ τους και τα πέλματα των ποδιών είναι στραμμένα προς τα μέσα.
  • Παρατηρούνται μεγάλες, σπασμωδικές κινήσεις των άκρων, με τα χέρια να είναι περισσότερο κινητικά από τα πόδια.
  • Σε κατάσταση ηρεμίας το βρέφος διατηρεί τα δάκτυλα των χεριών του κλειστά και τους αντίχειρες προς τα μέσα. Ωστόσο περιοδικά αρχίζει να ανοίγει τα δάκτυλα των χεριών του. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δάκτυλα των χεριών και των ποδιών ανοίγουν σαν βεντάλια, κατά τη διάρκεια των εκτατικών κινήσεων των άκρων.
  • Όταν ακουμπήσουμε το μάγουλο στη γωνία του στόματος, το βρέφος στην προσπάθειά του να πιπιλίσει το δάκτυλο γυρίζει το πρόσωπό του προς την ίδια πλευρά. Επίσης όταν τρίψουμε ελαφριά το αυτάκι του, απομακρύνει το κεφάλι του.
  • Όταν ανασηκώνεται από το κρεβατάκι του, το κεφάλι του εφόσον δεν υποστηριχτεί πέφτει χαλαρά προς τα πίσω. Όταν τραβηχτεί σε καθιστή θέση το κεφάλι γέρνει προς τα πίσω έως ότου το σώμα γίνει κάθετο. Τότε το κεφάλι του προτού πέσει προς τα μπροστά διατηρείται στιγμιαία σε όρθια θέση. Όταν το βρέφος βρίσκεται σε καθιστή θέση η πλάτη του σχηματίζει μια πλήρη καμπύλη.
  • Σε κοιλιακή αιώρηση, το κεφάλι βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με το σώμα και τα ισχία είναι σε μερική έκταση.
  • Όταν το βρέφος τοποθετηθεί στην κοιλιά του (μπρούμητα), το κεφάλι γυρίζει αμέσως στο πλάι. Τα χέρια και τα πόδια του είναι σε κάμψη, ενώ οι αγκώνες βρίσκονται μακριά από το σώμα και οι γλουτοί είναι σε σχετικά υψηλή θέση.
  • Όταν το βρέφος συγκρατείται σε όρθια θέση στηριγμένο πάνω σε σκληρή επιφάνεια, πιέζει προς τα κάτω τα πόδια του, ισιώνει το σώμα του και συνήθως πραγματοποιεί μια αντανακλαστική κίνηση “περπατήματος” προς τα μπρος. Ο ερεθισμός της ράχης του άκρου ποδός στην άκρη ενός τραπεζιού προκαλεί μια κίνηση υπερπήδησης του τραπεζιού.


Όραση και λεπτή κινητικότητα


Ακοή και Ομιλία

  • Στο άκουσμα απότομου θορύβου ξαφνιάζεται, μένει ακούνητο, τρέμει, ανοιγοκλείνει τα βλέφαρά του, ζαρώνει τα μάτια του, εκτείνει τα άκρα του, ανοίγει σα βεντάλια τα δάκτυλά του και μπορεί να κλάψει. Οι κινήσεις του, στιγμιαία παγώνουν όταν ηχήσει ελαφριά μια μικρή κουδουνίστρα.
  • Μπορεί να κινήσει τα μάτια και το κεφάλι του προς την κατεύθυνση της ηχητικής πηγής, αλλά αδυνατεί ακόμα να εντοπίσει τον ήχο.
  • Σταματάει το κλάμα και συνήθως στρέφει προς την κατεύθυνση κοντινής ηρεμιστικής φωνής ενός ενήλικα ή προς την κατεύθυνση ενός δυνατού και παρατεταμένου θορύβου, π.χ. ηλεκτρική σκούπα. Αυτό δε συμβαίνει όταν ουρλιάζει ή τρώει.
  • Όταν είναι ικανοποιημένο βγάζει μικρούς λαρυγγικούς ήχους.
  • Γουργουρίζει ανταποκρινόμενο στην ομιλία του γονέα του από την ηλικία των 5-6 εβδομάδων.
  • Κλαίει απαρηγόρητα όταν πεινάει ή νοιώθει άβολα.

Σημείωση: Τα μωρά με προβλήματα ακοής επίσης κλαίνε και κάνουν θορύβους με αυτό τον αντανακλαστικό τρόπο, αλλά στην περίπτωση σοβαρού προβλήματος δεν παρουσιάζουν το αντανακλαστικό του ξαφνιάσματος απέναντι σε έναν απότομο ήχο. Τα μωρά με σοβαρά προβλήματα όρασης στρέφουν τα μάτια τους προς την κατεύθυνση των ήχων ενός μουσικού οργάνου. Επομένως η ακουστική και η οπτική αντίδραση του μωρού  θα πρέπει να ελέγχονται ξεχωριστά


Κοινωνική Συμπεριφορά και παιχνίδι

  • Θηλάζει καλά. Κοιμάται τον περισσότερο χρόνο όταν δεν τρώει ή δεν φροντίζεται.
  • Η έκφραση του είναι ακόμα περιορισμένη αλλά αποκτά περισσότερη εγρήγορση αργότερα, όπου εκδηλώνει το κοινωνικό χαμόγελο και ανταποκρίνεται στους ήχους ανταπόκρισης στην ηλικία των 5-6 εβδομάδων.
  • Τα δάκτυλα των χεριών του είναι φυσιολογικά κλειστά, αλλά όταν είναι ανοικτά και ακουμπήσει κάποιος την παλάμη του, του πιάνει σφικτά το δάκτυλο
  • Σταματάει να κλαίει όταν του μιλάνε και το παίρνουν αγκαλιά. Γυρίζει και κοιτάει το πρόσωπο του ομιλητή που βρίσκεται κοντά του.
  • Χρειάζεται να υποστηρίζεται το κεφάλι του όταν μεταφέρεται, ντύνεται ή κάνει μπάνιο.
  • Η παθητική αποδοχή του μπάνιου και του ντυσίματος του σταδιακά παραχωρούν τη θέση τους στην αρχική επίγνωση των γεγονότων και στην ενεργό ανταπόκρισή τους.