Pediatrics, Assisted Reproductive Technology and Risk of Cancer in Children, March 2016
Pediatrics, Assisted Reproductive Technology and Early Intervention Program Enrollment, March 2016
Δύο πρόσφατες μελέτες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι οι γυναίκες που χρησιμοποιούν την εξωσωματική γονιμοποίηση (In Vitro Fertilization – IVF) και τις άλλες αναπαραγωγικές τεχνολογίες, κινδυνεύουν περισσότερο να γεννήσουν παιδιά με ορισμένους καρκίνους, ή αναπτυξιακές καθυστερήσεις, από τις γυναίκες που συλλαμβάνουν με τον παραδοσιακό τρόπο.
Οι συγγραφείς και των δύο μελετών, που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο ιατρικό περιοδικό Pediatrics, αναφέρουν ότι, κατά κύριο λόγο, ο αυξημένος κίνδυνος των επιπλοκών που προαναφέρθηκαν, μπορεί να αποδοθεί εν μέρει στην προχωρημένη ηλικία της μητέρας, αλλά και σε άλλα πιθανά προβλήματα υγείας που οδηγούν τις γυναίκες να επιχειρήσουν να αναζητήσουν τη βοήθεια της υποβοηθητικής αναπαραγωγικής τεχνολογίας (Assisted Reproductive Technology –ART). Ωστόσο, οι ίδιοι συγγραφείς δεν παραλείπουν να επιστήσουν τη προσοχή των αναγνωστών ότι τα ευρήματα των μελετών τους θα πρέπει να θεωρηθούν πολύ προκαταρκτικά, ώστε να προταθεί στις γυναίκες να αποφεύγουν να μένουν έγκυες με αυτό τον τρόπο.
Και όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, σε ένα συνοδευτικό κείμενο της σύνταξης του περιοδικού – το οποίο απεστάλη με email από την Melissa Bondy, μια ερευνήτρια ογκολόγο του Baylor College of Medicine στο Huston – “Προς το παρόν, πιστεύουμε ότι η βαρύτητα των ενδείξεων που υπάρχουν στη διάθεση μας δεν είναι αρκετά ισχυρή, ώστε να δικαιολογεί τη πρόταση ότι οι γυναίκες δεν θα πρέπει να προχωρούν στην ART “.
Και αυτή η άποψη στηρίζεται κυρίως στο γεγονός ότι η παρούσα μελέτη, αλλά και πολλές άλλες έρευνες, που διερευνούν τις γενεσιουργές ρίζες των γενετικών ανωμαλιών και των παιδικών νόσων, δεν θα μπορούσαν – για λόγους ιατρικής ηθικής – να κατανείμουν με τυχαίο τρόπο κάποιες γυναίκες να επιχειρήσουν την ART, απλά για να δουν τη τελική κατάληξη της υγείας των παιδιών τους.
Αντ’ αυτού, οι ερευνητές ανέσυραν τα στοιχεία από τους ιατρικούς φακέλους όλων των παιδιών που γεννήθηκαν στη Νορβηγία από το 1984 έως το 2011, και τα συνέκριναν με τα στοιχεία καταγραφής των περιστατικών καρκίνου. Η έρευνα συμπεριέλαβε περισσότερα από το 1.6 εκατ. παιδιά, μαζί με 26.000 παιδιά που γεννήθηκαν με την εφαρμογή της ART.
Από τους περίπου 4.500 καρκίνους, οι 51 αφορούσαν τα παιδιά που γεννήθηκαν με την εφαρμογή της ART.
Ο συνολικός κίνδυνος του καρκίνου δεν ήταν σημαντικά μεγαλύτερος στα παιδιά που γεννήθηκαν με τη χρησιμοποίηση της ART, αλλά διαπιστώθηκε σύνδεση της αναπαραγωγικής τεχνολογίας με την, κατά 67%, υψηλότερη πιθανότητα ανάπτυξης της παιδικής λευχαιμίας. Συνδέθηκε επίσης με την κατά τέσσερις φορές αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης του λεμφώματος του Hodgkin, παρόλο ότι αυτό το εύρημα βασίστηκε σε τρία μόλις περιστατικά μεταξύ των παιδιών της ART.
O επικεφαλής συγγραφέας του άρθρου, Dr. Marte Reigstad του Πανεπιστημίου του Ohio, αναφέρει: “Επειδή ορισμένοι καρκίνοι της παιδικής ηλικίας , όπως είναι η λευχαιμία, εμφανίζονται πολύ νωρίς, πιστεύεται ότι μπορεί να παίζουν κάποιο ρόλο στη παθογένειά τους και παράγοντες που σχετίζονται με την ενωρίς εμβρυική ανάπτυξη και το ενδομήτριο περιβάλλον.
Ο ίδιος συγγραφέας με την αναφορά του, μέσω του διαδικτύου πρόσθεσε : “Στο ερώτημα για το ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι παράγοντες , συνεχίζουμε να γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι κάποιο ρόλο μπορεί να παίζουν η μεγάλη ηλικία των γονέων, καθώς και κάποια σπάνια κληρονομικά γενετικά νοσήματα”
Η δεύτερη έρευνα αφορούσε τη μελέτη ενός άλλου πιθανού κινδύνου από την ART, – τις αναπτυξιακές καθυστερήσεις – με τη παρακολούθηση των παιδιών που ήταν εγγεγραμμένοι στο πρόγραμμα Ενωρίς Παρέμβαση (Early Intervention – EI ) της Μασαχουσέτης, ένα πρόγραμμα που εξυπηρετεί βρέφη και νήπια με αναπηρίες.
Οι ερευνητές συσχέτισαν τα στοιχεία από τα ιστορικά 330.000 και πάνω γεννήσεων, από το 2004 έως το 2008, με εκείνα τα στοιχεία από περισσότερα των 88.000 παιδιών, που παραπέμφθηκαν στις υπηρεσίες της EI.
Μετά την αφαίρεση των πολλαπλών γεννήσεων, έμειναν περίπου 318.000 μοναδικές γεννήσεις, στις οποίες συμπεριλαμβανόταν και 6.450 γεννήσεις με τη χρησιμοποίηση της ART, και άλλα 5.500 παιδιά από γονείς που προσπάθησαν σκληρά να κάνουν παιδί.
Συγκρινόμενα με τα παιδιά των γονέων με χωρίς κανένα πρόβλημα γονιμότητας, τα μωρά που γεννήθηκαν με την ART είχαν 27 % μεγαλύτερη πιθανότητα να ενταχτούν στις υπηρεσίες της ΕΙ, ενώ τα βρέφη που γεννήθηκαν από τα καλούμενα “υπό-γόνιμα” ζευγάρια, τα οποία αγωνίστηκαν σκληρά να αποκτήσουν παιδία, είχαν κατά 20% υψηλότερη αυτή τη πιθανότητα.
Επειδή τα βρέφη της ART έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να γεννηθούν νωρίτερα, και για τα πρόωρα νεογνά είναι μεγαλύτερο το ενδεχόμενο να ενταχτούν στα προγράμματα της EI , οι ερευνητές διόρθωσαν τα αποτελέσματα λαμβάνοντας υπόψη και τους πρόωρους τοκετούς.
Ο επικεφαλής συγγραφέας του άρθρου Dr Hafsatou Drop, του Τμήματος Δημόσιας Υγείας της Μασαχουσέτης, αναφέρει: “Τα αποτελέσματα της μελέτης μας υποδηλώνουν ότι η προωρότητα δεν αποτελεί το βασικό συντελεστή, μέσω του οποίου η ART συνδέεται με την EI “.
Και συνεχίζοντας πρόσθεσε: “Παρά το γεγονός ότι υπάρχει ένας αυξημένος κίνδυνος, δεν πιστεύουμε απαραίτητα ότι αυτός ο κίνδυνος είναι αρκετός για να επηρεάσει την απόφαση κάποιου ζευγαριού να προχωρήσει ή μη στην ART’’.
Και ακόμη, “Παρόλο κάποιος κίνδυνος μπορεί να απορρέει από παράγοντες, όπως η ηλικία, ή οι προϋπάρχουσες ιατρικές καταστάσεις τους οποίους δεν μπορεί να αλλάξει η γυναίκα, υπάρχουν ακόμη πολλά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι γυναίκες για να μειώσουν τις πιθανότητες των επιπλοκών της εγκυμοσύνης και τις εξαιτίας αυτών προκύπτουσες αναπτυξιακές καθυστερήσεις, ανεξάρτητα με τον τρόπο που χρησιμοποιούν για να μένουν έγκυες’’
“Συνεπώς, είναι σημαντική η επίτευξη και η διατήρηση της καλύτερης δυνατής υγείας, πριν από την εγκυμοσύνη – Αυτός ό στόχος περιλαμβάνει: τη διακοπή του καπνίσματος και της κατανάλωσης αλκοόλ , το περιορισμό του στρες, τη διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους και την υγιεινή διατροφή’’